Η κα. Λαγκάρντ από το Μεξικό προειδοποίει για τους κινδύνους στην παγκόσμια οικονομία παρά την μείωση των χρηματοπιστωτικών εντάσεων.
Οφείλω να πω...
Ο Μπ.Κλίντον είχε πεί κάποτε : ''Είναι η οικονομία , ηλίθιε !''.
Στην κα. Λαγκάρντ πρέπει κάποιος να πεί (γιατί εμάς, από δω, μάλλον δεν μας ακούει): ''Είναι ο αρπακτικός-αεριτζίδικος χρηματοπιστωτικός καπιταλιασμός , κυρία μου ! ''
Αυτό το εφιαλτικό, παράλογο σύστημα, στο οποίο : το 1 € είναι πραγματικό και τα 14€ ''άϋλες αξίες'', αλλά παρ΄όλα, αυτά κέρδη στα χέρια της παγκόσμιας χρηματο-οικονομικής ολιγαρχίας.
Κάντε την αναλογία αυτή, από 1/14 σε 8/7 κι όλα θα έχουν αλλάξει, παντού στον κόσμο...
Saturday, March 3, 2012
Aπελπίστηκα κι ελπίζω.
Απελπίστηκα κι ελπίζω.
Να ξαναγυρνάς στη πόλη της μνήμης και των σκιών
Στα άδεια βλέματα μιά άβυσσος απλώνει
Στων βουνών τις πλαγιές οι σημαίες των σταυροφόρων
Και μια πορσελάνη να σπάει απ΄τον ουρανό στ΄ άκρωτήρι του θρήνου.
Φως αλήθειας παγιδευμένο στα αναριχώμενα.
Να ξαναγυρνάς στη σκήτη της σιωπής
Στους τοίχους ξεβάφουν τα συνθήματα κι οι εμμονές
Βουίζει κάτω ο Αλιάκμονας των αιώνων και της πατρίδας
Και μέσα σου ένα μελαγχολικό περιστέρι σε μοιρολόι στριφογυρνά.
Η αγάπη ασάλευτη στων αγαλμάτων την μοναδικότητα.
Να προχωράς στο σκιερό μονοπάτι των βροχών και των σπηλαιών
Δεν θα κοκκινίσει η καρδιά των άνθρωπων ;
Να αναρωτιέσαι, στον εαυτό σου επιστρέφοντας
Απ΄τη θύελλα πέρα και το θόλο του μετώπου σου μια βαθειά χαραγή.
Μια βαθειά χαραυγή !
Για τα πάντα απελπίσηκα,
για τα πάντα ελπίζω...
Να ξαναγυρνάς στη πόλη της μνήμης και των σκιών
Στα άδεια βλέματα μιά άβυσσος απλώνει
Στων βουνών τις πλαγιές οι σημαίες των σταυροφόρων
Και μια πορσελάνη να σπάει απ΄τον ουρανό στ΄ άκρωτήρι του θρήνου.
Φως αλήθειας παγιδευμένο στα αναριχώμενα.
Να ξαναγυρνάς στη σκήτη της σιωπής
Στους τοίχους ξεβάφουν τα συνθήματα κι οι εμμονές
Βουίζει κάτω ο Αλιάκμονας των αιώνων και της πατρίδας
Και μέσα σου ένα μελαγχολικό περιστέρι σε μοιρολόι στριφογυρνά.
Η αγάπη ασάλευτη στων αγαλμάτων την μοναδικότητα.
Να προχωράς στο σκιερό μονοπάτι των βροχών και των σπηλαιών
Δεν θα κοκκινίσει η καρδιά των άνθρωπων ;
Να αναρωτιέσαι, στον εαυτό σου επιστρέφοντας
Απ΄τη θύελλα πέρα και το θόλο του μετώπου σου μια βαθειά χαραγή.
Μια βαθειά χαραυγή !
Για τα πάντα απελπίσηκα,
για τα πάντα ελπίζω...
Thursday, November 4, 2010
H 7η Noέμβρη, νέα στρατηγική και o Γ.Παπανδρέου. [ Άρθρο μου στον ''Κόσμο του Επενδυτή'', 30-31/ Οκτώβρη ]
Μπορούν τα πράγματα να μην έχουν αυτήν, και μόνο, την ευθεία ανάγνωση (και τις συνεπαγόμενες προεκτάσεις), συμπολίτευσης/αντιπολίτευσης, με την οποία αναλύεται η χθεσινή διακαναλική συνέντευξη του πρωπυπουργού.
Μιά άλλη προσέγγιση και μια αντίστοιχη στρατηγική, -υψηλού ρίσκου, είναι αλήθεια-, θα ήταν ό,τι η σκληρή συγκυρία απαιτεί για να επανακτηθεί η ηγεμονία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και να δημιουργηθούν νέα ποιοτικά δεδομένα προς την τρόικα, το διευθυντήριο της Ε.Ε. και τις κυρίαρχες δυνάμεις της παγκόσμιας σκηνής.
Εξ άλλου, είναι σημαντικό και το ρίσκο που αναλήφθηκε (στην διακαναλική) με την υιοθέτηση μιας ριζικά διαφορετικής στρατηγικής για τις εκλογές της 7ης/11., από κείνη που προ μηνός είχε παρουσιασθεί : από το δημοψήφισμα για τον ‘’Καλλικράτη’’, στην συνολική πολιτική αναμέτρηση. Το ρίσκο αυτό δεν μπορεί να έχει νόημα και δικαίωση χωρίς μιά στρατηγική που μπορεί να ενσωματώσει τα αποτέλεσμα των εκλογών της 7ης/11. και να προχωρά, παραπέρα, σε κυριολεκτικά νέες πρωτοβουλίες, σε μια νέα πολιτική για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας (και στο εσωτερικό, και στην Ε.Ε., και στο εξωτερικό).
Εξηγούμαι.
1. Αποτελεί κοινή διαπίστωση όλων των πλευρών (τρόικας, κυβέρνησης, αντιπολίτευσης, κοινωνικών φορέων, ευρωπαϊκών κέντρων, οικονομολόγων, κλπ) ότι αυτή η πολιτική –όπως αποτυπώνεται στο μνημόνιο- δεν αποτελεί πραγματική απάντηση στο ελληνικό πρόβλημα. Και, ότι το πρόβλημα αυτό δεν είναι απλώς πρόβλημα της Ελλάδας και των Ελλήνων, ούτε απλώς πρόβλημα δανεισμού της, αλλά πρόβλημα και των δανειστών της, και των ευρωπαϊκών τραπεζών, και του ευρώ, και της ευρωπαϊκής συνοχής, και του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Άρα, οι συνθήκες για τη συζήτηση του προβλήματος σ΄αυτό το επίπεδο και μ΄αυτό το περιεχόμενο είναι πλέον ώριμες, αν και όχι ομολογημένες από τους υπεύθυνους των σχετικών αποφάσεων. Η είσοδος στη συζήτηση αυτή, πάντως, έχει ήδη γίνει, με το εξορκιζόμενο, πριν από πέντε μήνες θέμα, της αναδιάρθρωσης του χρέους, που τώρα το ονομάζουν ήπια, επιμήκυνση του.
2. Οι εκλογές της 7ης/11., –και μετά την συνολική πολιτικοποίησή τους από τον Γ.Παπανδρέου-, θα διαμορφώσουν ένα νέο πολιτικό σκηνικό συσχετισμών που με σαφήνεια θα τοποθετείται απέναντι στις επιπτώσεις, και πολύ περισσότερο απέναντι στη συνέχιση μιας πολιτικής νέας σκληρής περιστολής των αναπτυξιακών και κοινωνικών δυνατοτήτων και δαπανών της ελληνικής οικονομίας. Η ελληνική οικονομία βρίσκεται πλέον σε ασφυξία και η ανάκαμψη της με την συνέχιση μιας τέτοιας πολιτικής, όπως επιτάσσει το μνημόνιο, οδηγεί στο αντίθετό της, στην βέβαια εξουθένωσή της... Από μια τέτοια εξέλιξη ουδείς μπορεί να είναι ικανοποιημένος, ιδιαίτερα δε οι δανειστές μας, που αντιλαμβάνονται ότι, τελικά, θα χάσουν τεράστια ποσά από την εξουθένωση μας ! Η ερμηνεία του εκλογικού αποτελέσματος, απ΄όλους τους λογικούς ανθρώπους, δεν μπορεί παρά να είναι μία και μόνη : η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει, δεν εγκρίνει και δεν αποδέχεται αυτή την πολιτική. Τα όποια μέτρα εκσυγχρονισμού και νοικοκυρέματος δεν αντανακλούν το ουσιαστικό περιέχομενο του μνημονίου και, σε κάθε περίπτωση, θα μπορούσαν να αποτελέσουν τμήμα μιάς άλλης πολιτικής. Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε βαθειά αντίθεση, σε αντιπαράταξη μ΄αυτή την πολιτική. Ο πρωθυπουργός της χώρας και η κυβέρνηση μπορούν να αξιολογήσουν, να αξιοποιήσουν, να προβάλλουν αυτό το θεμελιώδες μήνυμα, αυτή την πραγματικότητα θέτοντας σε κίνηση διαδικασία απεγκλωβισμού από το πλαίσιο του μνημονίου και επαναδιαπραγμάτευσης με την Ε.Ε.(ηγεσία της, Ε.Επιτροπή, ΕΚΤ).
3. Πιθανή προσφυγή σε πρόωρη εκλογική αναμέτρηση, μετά από συρρίκνωση της επιρροής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τις φυγόκεντρες τάσεις στη βάση του, όπως αυτά θα έχουν αποτυπωθεί και στο αποτέλεσμα της 7ης/11., θα είχε σαν αποτέλεσμα –ακόμα και σε περίπτωση νίκης του- συρρίκνωση των δυνάμεών του, και, επομένως, μεγιστοποίηση των υπαρκτών δυσκολιών. Μόνον ένα νέο περιεχόμενο πολιτικής πρότασης, το οποίο απαραίτητα πρέπει να περιλαμβάνει ως κεντρικό στοιχείο τον απεγκλωβισμό από το μνημόνιο, την επαναδιαπραγμάτευση με την Ε.Ε. και την αξιοποίηση των ‘’ανερχόμενων νέων παικτών’’ της παγκόσμιας οικονομίας μπορεί, ακόμα και στην περίπτωση της προσφυγής σε πρόωρες εκλογές, να δημιουργήσει νέα δεδομένα και κοινωνική δυναμική επανώθησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της χώρας. Η παρουσίαση μιας τέτοιας νέα πρότασης θα είναι βάσιμη και αξιόπιστη, μετά μάλιστα το βαρύ κλίμα ασυνεπειών που υπήρξε στους δώδεκα μήνες κυβερνητικής θητείας, μόνον αν έχουν τεθεί άμεσα και επίσημα (μετά την 7η/11.) τα ζήτηματα απεγκλωβισμού και επαναδιαπραγμάτευσης.
4. Η στρατηγική, βέβαια, αυτή εκτός της σωστής αξιοποίησης των αποτελεσμάτων της 7ης/11. που πραγματοποιεί, απαιτεί έναν πολύ καλό και σφιχτό σχεδιασμό, την απόφαση ενός αρθρωμένου πλαισίου στόχων και νέων προτεραιοτήτων (με έμφαση : στη μείωση των κρατικών και κομματικών δαπανών κι όχι του επιπέδου ζωής των μη προνομιούχων, στην αναπτυξιακή πολιτική, στα συγκριτικά πλεονεκτήματα, στην αποκλιμάκωση της φορολογίας, στην εμπροσθοβαρή αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων, στην δραστική στροφή στην πραγματική οικονομία και την παραγωγή, στην συσχέτιση με οικονομικές πρωτοβουλίες των δυναμικών ‘’νέων παικτών ‘’ της παγκόσμιας οικονομίας). Απαιτεί, με δύο λόγια, σωστή προετοιμασία για μια νέα διαπραγμάτευση και, επίσης, σχέδιο οικοδόμησης νέων συνεργασιών και εξόδου από τη βύθιση της ύφεσης .
5. Η νέα πολιτική πρόταση και η νέα διαπραγμάτευση πρέπει να συνδιασθούν με τον συντονισμό των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας (Ελλάδα, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία) που πλήττονται σήμερα σε πρώτο βαθμό από την κρίση, ώστε να ανταπαντήσουν στην προωθούμενη σκληρή γραμμή της Μέρκελ και του συνοδοιπόρου Σαρκοζί για τον μετασχηματισμό της Ευρώπης σε νεοφιλεύθερορο γερμανικό κλάμπ (με ακύρωση όλων των ουσιωδών ευρωπαϊκών, κοινωνικο-πολιτικών, ενοποιητικών χαρακτηριστικών) με την ταυτόχρονη περιθωριοποίηση των άλλων χωρών. Η ανταπάντηση, εδώ, πρέπει να είναι ανάλογης έντασης, ανάλογης ‘’επιθετικότητας’’, με την πρόταση του μετασχηματισμού της Μέρκελ, περιλαμβάνοντας και στοιχεία συγκρότησης ιδιαίτερων ομαδοποιήσεων χωρών με ίδια συμφέροντα και υιοθέτηση κοιονών στόχων απέναντι στο κλειστό κεντρο-ευρωπαϊκό γερμανικό κλάμπ και τους εκβιασμούς.
Αυτή, σε αδρές γραμμές, θα μπορούσε να ήταν μια νέα στρατηγική υπέρβασης (σε προέκταση και για τη δικαίωση της επιλογής συνολικοποίησης της αναμέτρησης της 7ης/11.).
Ο Γ.Παπανδρέου θα επανακτήσει τη θέση των πρωτοβουλιών, την ηγεμονική θέση στο σκηνικό, όχι επιτυγχάνοντας κάποια ανεκτά ποσοστά στις εκλογές της 7ης/11., αλλά επανακαθορίζοντας την κίνηση εξόδου της χώρας από την κρίση και τη βύθιση.
Θεσσαλονίκη, 26 Οκτώβρη 2010.
Το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε στον ''Κόσμο του Επενδυτή" (Σάββατο-Κυριακή, 30-31/10.)
▼ November (1)
H 7η Noέμβρη, νέα στρατηγική και o Γ.Παπανδρέου. [...
► October (2)
Ένας αιώνας ελεύθερη Θεσσαλονίκη (1912 – 2012) : Τ...
Το ζήτημα των Σκοπίων : μιά νέα θέση στρατηγικής.(...
► June (3)
Η''κοινωνία των πολιτών'', η Νεολαία ΠΑΣΟΚ, ο ''Κα...
Επισημάνσεις μετά τα αιματηρά γεγονότα...
Επείγοντα καθήκοντα σε επείγουσα κατάσταση !
► May (3)
Εν ελληνική αποικία, 200 π.Χ. [ Κ.Π.Καβάφης ]
Εν ελληνική αποικία, 200π.Χ. [ Κ.Π.Καβάφης ]
Μιλούν για τη νέα γενιά.
► April (1)
Δεν σε γλιτώνουν...
► March (1)
Αντιστροφή κλίματος ή αντίστροφη μέτρηση ;
► February (2)
Η κρίση και το μέλλον μας...
Κερδοσκόποι... [ Υπάρχει άμυνα της Ε.Ε. απέναντι σ...
► January (5)
Ημιϋπαίθριοι: τι μπορούμε να κάνουμε ;
H Ελλάδα, η ευρωζώνη και το πραγματικό πρόβλημα ;...
Να ξαναζωντανέψουμε την Δημοκρατία μας
Oι 100 ημέρες...
Τέσσερεις (4) προτάσεις για την Αυτοδιοίκηση και τ...
► 2009 (11)
► August (1)
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ Barack Oba...
► May (1)
ΜΟΥΣΙΚΟΙ & ΟΡΧΗΣΤΡΕΣ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ
► April (2)
Τρία επίκαιρα άρθρα : ΕΚΛΟΓΕΣ 7ης Ιουνίου & Σοσιαλ...
Ζητείται ελπίς…(*)
► March (1)
"ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ" Σχόλια απο την εκπομπή
► January (6)
Οι εξελίξεις στην Ελλάδα...
Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ για την ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
G – 700, «γενιά των 700€»
Συγχύσεις και αποσαφηνίσεις
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ : Ο ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ...
ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ
► 2006 (3)
► December (3)
Συνέντευξη.. Σελ. 2 http://assets.in.gr/newspaper...
ΠΑΙΔΕΙΑ
"Δίαυλος.Blogs"
Contributors
SIR
Ελευθέριος ΤΖΙΟΛΑΣ
Βιβλία
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ...εν θερμώ, του Απ. Παπαγαννόπουλου (ομιλία κατά την παρουσίαση του βιβλίου www.tziolas.gr)
Το περιοδικό "Διαυλος"
Άρθρα στο περιοδικό "ΔΙΑΥΛΟΣ"
1. http://www.tziolas.gr/diavlos%20magz/diavlos15/AMERIKANIKH_SYGYRIA.pdf
2. http://www.tziolas.gr/diavlos%20magz/diavlos15/EGRAPSAN_EIPAN.pdf
3. http://www.tziolas.gr/diavlos%20magz/diavlos15/ELLHNIKH_GRAMMATEIA.pdf
4. http://www.tziolas.gr/diavlos%20magz/diavlos15/ELLHNIKO_THAVMA.pdf
5. http://www.tziolas.gr/diavlos%20magz/diavlos15/KOLOMVIA_BENEZOUELA.pdf
Followers
Μιά άλλη προσέγγιση και μια αντίστοιχη στρατηγική, -υψηλού ρίσκου, είναι αλήθεια-, θα ήταν ό,τι η σκληρή συγκυρία απαιτεί για να επανακτηθεί η ηγεμονία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και να δημιουργηθούν νέα ποιοτικά δεδομένα προς την τρόικα, το διευθυντήριο της Ε.Ε. και τις κυρίαρχες δυνάμεις της παγκόσμιας σκηνής.
Εξ άλλου, είναι σημαντικό και το ρίσκο που αναλήφθηκε (στην διακαναλική) με την υιοθέτηση μιας ριζικά διαφορετικής στρατηγικής για τις εκλογές της 7ης/11., από κείνη που προ μηνός είχε παρουσιασθεί : από το δημοψήφισμα για τον ‘’Καλλικράτη’’, στην συνολική πολιτική αναμέτρηση. Το ρίσκο αυτό δεν μπορεί να έχει νόημα και δικαίωση χωρίς μιά στρατηγική που μπορεί να ενσωματώσει τα αποτέλεσμα των εκλογών της 7ης/11. και να προχωρά, παραπέρα, σε κυριολεκτικά νέες πρωτοβουλίες, σε μια νέα πολιτική για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας (και στο εσωτερικό, και στην Ε.Ε., και στο εξωτερικό).
Εξηγούμαι.
1. Αποτελεί κοινή διαπίστωση όλων των πλευρών (τρόικας, κυβέρνησης, αντιπολίτευσης, κοινωνικών φορέων, ευρωπαϊκών κέντρων, οικονομολόγων, κλπ) ότι αυτή η πολιτική –όπως αποτυπώνεται στο μνημόνιο- δεν αποτελεί πραγματική απάντηση στο ελληνικό πρόβλημα. Και, ότι το πρόβλημα αυτό δεν είναι απλώς πρόβλημα της Ελλάδας και των Ελλήνων, ούτε απλώς πρόβλημα δανεισμού της, αλλά πρόβλημα και των δανειστών της, και των ευρωπαϊκών τραπεζών, και του ευρώ, και της ευρωπαϊκής συνοχής, και του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Άρα, οι συνθήκες για τη συζήτηση του προβλήματος σ΄αυτό το επίπεδο και μ΄αυτό το περιεχόμενο είναι πλέον ώριμες, αν και όχι ομολογημένες από τους υπεύθυνους των σχετικών αποφάσεων. Η είσοδος στη συζήτηση αυτή, πάντως, έχει ήδη γίνει, με το εξορκιζόμενο, πριν από πέντε μήνες θέμα, της αναδιάρθρωσης του χρέους, που τώρα το ονομάζουν ήπια, επιμήκυνση του.
2. Οι εκλογές της 7ης/11., –και μετά την συνολική πολιτικοποίησή τους από τον Γ.Παπανδρέου-, θα διαμορφώσουν ένα νέο πολιτικό σκηνικό συσχετισμών που με σαφήνεια θα τοποθετείται απέναντι στις επιπτώσεις, και πολύ περισσότερο απέναντι στη συνέχιση μιας πολιτικής νέας σκληρής περιστολής των αναπτυξιακών και κοινωνικών δυνατοτήτων και δαπανών της ελληνικής οικονομίας. Η ελληνική οικονομία βρίσκεται πλέον σε ασφυξία και η ανάκαμψη της με την συνέχιση μιας τέτοιας πολιτικής, όπως επιτάσσει το μνημόνιο, οδηγεί στο αντίθετό της, στην βέβαια εξουθένωσή της... Από μια τέτοια εξέλιξη ουδείς μπορεί να είναι ικανοποιημένος, ιδιαίτερα δε οι δανειστές μας, που αντιλαμβάνονται ότι, τελικά, θα χάσουν τεράστια ποσά από την εξουθένωση μας ! Η ερμηνεία του εκλογικού αποτελέσματος, απ΄όλους τους λογικούς ανθρώπους, δεν μπορεί παρά να είναι μία και μόνη : η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει, δεν εγκρίνει και δεν αποδέχεται αυτή την πολιτική. Τα όποια μέτρα εκσυγχρονισμού και νοικοκυρέματος δεν αντανακλούν το ουσιαστικό περιέχομενο του μνημονίου και, σε κάθε περίπτωση, θα μπορούσαν να αποτελέσουν τμήμα μιάς άλλης πολιτικής. Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε βαθειά αντίθεση, σε αντιπαράταξη μ΄αυτή την πολιτική. Ο πρωθυπουργός της χώρας και η κυβέρνηση μπορούν να αξιολογήσουν, να αξιοποιήσουν, να προβάλλουν αυτό το θεμελιώδες μήνυμα, αυτή την πραγματικότητα θέτοντας σε κίνηση διαδικασία απεγκλωβισμού από το πλαίσιο του μνημονίου και επαναδιαπραγμάτευσης με την Ε.Ε.(ηγεσία της, Ε.Επιτροπή, ΕΚΤ).
3. Πιθανή προσφυγή σε πρόωρη εκλογική αναμέτρηση, μετά από συρρίκνωση της επιρροής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τις φυγόκεντρες τάσεις στη βάση του, όπως αυτά θα έχουν αποτυπωθεί και στο αποτέλεσμα της 7ης/11., θα είχε σαν αποτέλεσμα –ακόμα και σε περίπτωση νίκης του- συρρίκνωση των δυνάμεών του, και, επομένως, μεγιστοποίηση των υπαρκτών δυσκολιών. Μόνον ένα νέο περιεχόμενο πολιτικής πρότασης, το οποίο απαραίτητα πρέπει να περιλαμβάνει ως κεντρικό στοιχείο τον απεγκλωβισμό από το μνημόνιο, την επαναδιαπραγμάτευση με την Ε.Ε. και την αξιοποίηση των ‘’ανερχόμενων νέων παικτών’’ της παγκόσμιας οικονομίας μπορεί, ακόμα και στην περίπτωση της προσφυγής σε πρόωρες εκλογές, να δημιουργήσει νέα δεδομένα και κοινωνική δυναμική επανώθησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της χώρας. Η παρουσίαση μιας τέτοιας νέα πρότασης θα είναι βάσιμη και αξιόπιστη, μετά μάλιστα το βαρύ κλίμα ασυνεπειών που υπήρξε στους δώδεκα μήνες κυβερνητικής θητείας, μόνον αν έχουν τεθεί άμεσα και επίσημα (μετά την 7η/11.) τα ζήτηματα απεγκλωβισμού και επαναδιαπραγμάτευσης.
4. Η στρατηγική, βέβαια, αυτή εκτός της σωστής αξιοποίησης των αποτελεσμάτων της 7ης/11. που πραγματοποιεί, απαιτεί έναν πολύ καλό και σφιχτό σχεδιασμό, την απόφαση ενός αρθρωμένου πλαισίου στόχων και νέων προτεραιοτήτων (με έμφαση : στη μείωση των κρατικών και κομματικών δαπανών κι όχι του επιπέδου ζωής των μη προνομιούχων, στην αναπτυξιακή πολιτική, στα συγκριτικά πλεονεκτήματα, στην αποκλιμάκωση της φορολογίας, στην εμπροσθοβαρή αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων, στην δραστική στροφή στην πραγματική οικονομία και την παραγωγή, στην συσχέτιση με οικονομικές πρωτοβουλίες των δυναμικών ‘’νέων παικτών ‘’ της παγκόσμιας οικονομίας). Απαιτεί, με δύο λόγια, σωστή προετοιμασία για μια νέα διαπραγμάτευση και, επίσης, σχέδιο οικοδόμησης νέων συνεργασιών και εξόδου από τη βύθιση της ύφεσης .
5. Η νέα πολιτική πρόταση και η νέα διαπραγμάτευση πρέπει να συνδιασθούν με τον συντονισμό των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας (Ελλάδα, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία) που πλήττονται σήμερα σε πρώτο βαθμό από την κρίση, ώστε να ανταπαντήσουν στην προωθούμενη σκληρή γραμμή της Μέρκελ και του συνοδοιπόρου Σαρκοζί για τον μετασχηματισμό της Ευρώπης σε νεοφιλεύθερορο γερμανικό κλάμπ (με ακύρωση όλων των ουσιωδών ευρωπαϊκών, κοινωνικο-πολιτικών, ενοποιητικών χαρακτηριστικών) με την ταυτόχρονη περιθωριοποίηση των άλλων χωρών. Η ανταπάντηση, εδώ, πρέπει να είναι ανάλογης έντασης, ανάλογης ‘’επιθετικότητας’’, με την πρόταση του μετασχηματισμού της Μέρκελ, περιλαμβάνοντας και στοιχεία συγκρότησης ιδιαίτερων ομαδοποιήσεων χωρών με ίδια συμφέροντα και υιοθέτηση κοιονών στόχων απέναντι στο κλειστό κεντρο-ευρωπαϊκό γερμανικό κλάμπ και τους εκβιασμούς.
Αυτή, σε αδρές γραμμές, θα μπορούσε να ήταν μια νέα στρατηγική υπέρβασης (σε προέκταση και για τη δικαίωση της επιλογής συνολικοποίησης της αναμέτρησης της 7ης/11.).
Ο Γ.Παπανδρέου θα επανακτήσει τη θέση των πρωτοβουλιών, την ηγεμονική θέση στο σκηνικό, όχι επιτυγχάνοντας κάποια ανεκτά ποσοστά στις εκλογές της 7ης/11., αλλά επανακαθορίζοντας την κίνηση εξόδου της χώρας από την κρίση και τη βύθιση.
Θεσσαλονίκη, 26 Οκτώβρη 2010.
Το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε στον ''Κόσμο του Επενδυτή" (Σάββατο-Κυριακή, 30-31/10.)
▼ November (1)
H 7η Noέμβρη, νέα στρατηγική και o Γ.Παπανδρέου. [...
► October (2)
Ένας αιώνας ελεύθερη Θεσσαλονίκη (1912 – 2012) : Τ...
Το ζήτημα των Σκοπίων : μιά νέα θέση στρατηγικής.(...
► June (3)
Η''κοινωνία των πολιτών'', η Νεολαία ΠΑΣΟΚ, ο ''Κα...
Επισημάνσεις μετά τα αιματηρά γεγονότα...
Επείγοντα καθήκοντα σε επείγουσα κατάσταση !
► May (3)
Εν ελληνική αποικία, 200 π.Χ. [ Κ.Π.Καβάφης ]
Εν ελληνική αποικία, 200π.Χ. [ Κ.Π.Καβάφης ]
Μιλούν για τη νέα γενιά.
► April (1)
Δεν σε γλιτώνουν...
► March (1)
Αντιστροφή κλίματος ή αντίστροφη μέτρηση ;
► February (2)
Η κρίση και το μέλλον μας...
Κερδοσκόποι... [ Υπάρχει άμυνα της Ε.Ε. απέναντι σ...
► January (5)
Ημιϋπαίθριοι: τι μπορούμε να κάνουμε ;
H Ελλάδα, η ευρωζώνη και το πραγματικό πρόβλημα ;...
Να ξαναζωντανέψουμε την Δημοκρατία μας
Oι 100 ημέρες...
Τέσσερεις (4) προτάσεις για την Αυτοδιοίκηση και τ...
► 2009 (11)
► August (1)
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ Barack Oba...
► May (1)
ΜΟΥΣΙΚΟΙ & ΟΡΧΗΣΤΡΕΣ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ
► April (2)
Τρία επίκαιρα άρθρα : ΕΚΛΟΓΕΣ 7ης Ιουνίου & Σοσιαλ...
Ζητείται ελπίς…(*)
► March (1)
"ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ" Σχόλια απο την εκπομπή
► January (6)
Οι εξελίξεις στην Ελλάδα...
Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ για την ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
G – 700, «γενιά των 700€»
Συγχύσεις και αποσαφηνίσεις
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ : Ο ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ...
ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ
► 2006 (3)
► December (3)
Συνέντευξη.. Σελ. 2 http://assets.in.gr/newspaper...
ΠΑΙΔΕΙΑ
"Δίαυλος.Blogs"
Contributors
SIR
Ελευθέριος ΤΖΙΟΛΑΣ
Βιβλία
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ...εν θερμώ, του Απ. Παπαγαννόπουλου (ομιλία κατά την παρουσίαση του βιβλίου www.tziolas.gr)
Το περιοδικό "Διαυλος"
Άρθρα στο περιοδικό "ΔΙΑΥΛΟΣ"
1. http://www.tziolas.gr/diavlos%20magz/diavlos15/AMERIKANIKH_SYGYRIA.pdf
2. http://www.tziolas.gr/diavlos%20magz/diavlos15/EGRAPSAN_EIPAN.pdf
3. http://www.tziolas.gr/diavlos%20magz/diavlos15/ELLHNIKH_GRAMMATEIA.pdf
4. http://www.tziolas.gr/diavlos%20magz/diavlos15/ELLHNIKO_THAVMA.pdf
5. http://www.tziolas.gr/diavlos%20magz/diavlos15/KOLOMVIA_BENEZOUELA.pdf
Followers
Friday, October 22, 2010
'Ασκηση (εξάσκηση) για το μέλλον [του Ελευθερίου Ξάνθου, από τη νέα ποιητική συλλογή : ΄΄Και ξανάζησα...΄΄]
Εξασκώ -και ασκούμαι-
Να γίνει το πάθος μου σκέψη
Κι ο πόθος μου λόγος.
Αναζητώ το πρόσωπό μου
κι ανακαλύπτω τις ψηφίδες του Άλλου,
Βιώνω την έκλπηξη,
Κοινωνώ τ΄απερίγραπτο...
Εντρυφώ στον Ηράκλειτο, τ΄Αεικίνητου,
Και οδηγούμαι διάπυρος πίσω στον Όμηρο.
Στην οικουμενικότητα του όρκου τ' Αλέξανδρου -εκεί-
Στην απρόσιτη Ώππη υποκλίνομαι.
Μαθητεία Θουκιδίδη, στον Περικλέους επιτάφιο, επ΄άπειρον...
Με προπαίδεια, σε πίκολο μινόρε,
Και προπαιδεία
Σ' Αργοναύτες κι Ηρακλή, και μυθολογία ανθρώπων...
Και στου Σαούλ, όμως, των εθνών -και των εθνικών-
Το οραματικό πείσμα αποκαλύπτομαι.
Ανυπολόγιστη, πάντως,
Η επίδραση μιας νέας κοσμικής έκρηξης,
Όσο και η αυτοχειρία του Οιδίποδα.
Και στα τωρινά-αλίμονο-, όπου ο μέσος όρος
Σημαίνει τη μονοτονία του κοινού πεπρωμένου...
Του Ρήγα ο θούριος τις παγωμένες ν΄ανατινάξει αρτηρίες,
Του Καραϊσκάκη η ''αποκοτιά'' κι η ορφάνια ποιόν να διδάξει...
Το κεφάλι του Άρη στο φανοστάτι, στα Τρίκαλα,
Ένας πύρινος περιστρεφόμενος κομήτης
Πάνω απ΄τα κεφάλια κομισάριων, εχθρών και δοσίλογων.
Κι ο άταφος Μανδηλαράς στα κύματα του Αιγαίου,
Το πέλαγος των αδικαίωτων φουσκώνει...
Το πρόσωπο των νέων ανθρώπων,
πρόσωπο της οργής, της αλλαγής,
του ριζικού και του μέλλοντος.
Εδώ στ΄ακρωτήρι της Βαλκανικής,
της χαμένης ελπίδας,
χάνω και ξαναπιάνω το δρόμο μου.
Ελευθέριος Ξάνθος (Τζιόλας)
Να γίνει το πάθος μου σκέψη
Κι ο πόθος μου λόγος.
Αναζητώ το πρόσωπό μου
κι ανακαλύπτω τις ψηφίδες του Άλλου,
Βιώνω την έκλπηξη,
Κοινωνώ τ΄απερίγραπτο...
Εντρυφώ στον Ηράκλειτο, τ΄Αεικίνητου,
Και οδηγούμαι διάπυρος πίσω στον Όμηρο.
Στην οικουμενικότητα του όρκου τ' Αλέξανδρου -εκεί-
Στην απρόσιτη Ώππη υποκλίνομαι.
Μαθητεία Θουκιδίδη, στον Περικλέους επιτάφιο, επ΄άπειρον...
Με προπαίδεια, σε πίκολο μινόρε,
Και προπαιδεία
Σ' Αργοναύτες κι Ηρακλή, και μυθολογία ανθρώπων...
Και στου Σαούλ, όμως, των εθνών -και των εθνικών-
Το οραματικό πείσμα αποκαλύπτομαι.
Ανυπολόγιστη, πάντως,
Η επίδραση μιας νέας κοσμικής έκρηξης,
Όσο και η αυτοχειρία του Οιδίποδα.
Και στα τωρινά-αλίμονο-, όπου ο μέσος όρος
Σημαίνει τη μονοτονία του κοινού πεπρωμένου...
Του Ρήγα ο θούριος τις παγωμένες ν΄ανατινάξει αρτηρίες,
Του Καραϊσκάκη η ''αποκοτιά'' κι η ορφάνια ποιόν να διδάξει...
Το κεφάλι του Άρη στο φανοστάτι, στα Τρίκαλα,
Ένας πύρινος περιστρεφόμενος κομήτης
Πάνω απ΄τα κεφάλια κομισάριων, εχθρών και δοσίλογων.
Κι ο άταφος Μανδηλαράς στα κύματα του Αιγαίου,
Το πέλαγος των αδικαίωτων φουσκώνει...
Το πρόσωπο των νέων ανθρώπων,
πρόσωπο της οργής, της αλλαγής,
του ριζικού και του μέλλοντος.
Εδώ στ΄ακρωτήρι της Βαλκανικής,
της χαμένης ελπίδας,
χάνω και ξαναπιάνω το δρόμο μου.
Ελευθέριος Ξάνθος (Τζιόλας)
To ζήτημα των Σκοπίων : μια νέα θέση στρατηγικής. (Ή, πως ξεμπλοκάρεται η λύση...)
Το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, μεγάλο εθνικό θέμα, λόγω της κρισιμότητας των οικονομικών και των εντάσεων περί την οικονομία έχει περάσει στις πίσω θέσεις... Ωστόσο, η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στη Λισσαβώνα (19-20/11.) δημιουργεί μια σημαντική κινητικότητα που πρέπει να εκτιμηθεί σωστά και ν΄αναληφθούν συγκεκριμένες και στοχευμένες πρωτοβουλίες.
Για να μην μακρηγορώ, η θέση μου, -θέση στρατηγικής κίνησης στη παρούσα
φάση-, για το πρόβλημα, περιληπτικά είναι :
1. Η τρέχουσα συγκυρία, παρά την εικόνα επιφανειακής ύφεσης, είναι ευνοϊκή για τις ελληνικές θέσεις και τη ρύθμιση του ζητήματος, για τους παρακάτω λόγους :
(α). Τα Σκόπια ζητούν κάτι ζωτικό για το μέλλον τους (ένταξη στο ΝΑΤΟ και έναρξη διαπραγματευτικών διαδικασιών για την Ε.Ε.), για να το πετύχουν πρέπει να δόσουν (στη διαπραγμάτευση) επίσης κάτι σημαντικό.
(β). Η ελληνική πλευρά τον τελευταίο χρόνο έχει κερδίσει πόντους και έχει διαμορφώσει ένα προφίλ καλού και αξιόπιστου διαπραγματευτή, ''δυτικών προδιαγραφών''.
(γ). Η αμερικανική πλευρά, -διοίκηση Ομπάμα-, έχει μετατοπίσει σχετικά το κέντρο βάρος προς τις ελληνικές θέσεις.
(δ). Οι σαράντα (40) επόμενες μέρες είναι η κρίσιμη περίοδος, αν αυτή περάσει αναξιοποίητη, η επόμενη είναι άγνωστο και αβέβαιο αν θα μας βρεί σε παρόμοια σχετικά καλή διαπραγματευτική κατάσταση.
2. Οι κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να στραφούν και να κλιμακωθούν προς τις δύο (τρεις) μεγάλες δυνάμεις ΗΠΑ, Ρωσία (και την Κίνα). Στόχος μας : οι δυνάμεις αυτές για να διευκολύνουν επί της ουσίας και να ωθήσουν επιταχυντικά τις σχετικές συνομιλίες για την πραγματική κατάληξη τους και την οριστική εξεύρεση λύσης να αποφασίσουν και να καταστήσουν σαφές προς τα Σκόπια (και διεθνώς) τα παρακάτω:
- Οι δύο (oι τρείς) χώρες, -η κάθε μία, φυσικά, με την αυτονομία απόφασης και έκφρασης της (και όποιες άλλες,ακολούθως ή παραλλήλως)-, αποδεχόμενες ως μόνη αποτελεσματική διαδικασία αυτή των διμερών συνομιλιών υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και με στόχο την ενίσχυση και επιτάχυνση της, αλλά κυρίως επειδή θέλουν να καταστήσουν προς κάθε κατεύθυνση ξεκάθαρο ότι το μόνο ισχυρό και αδιαμφισβήτητο όνομα για το κράτος των Σκοπίων είναι αυτό που θα προκύψει ως αποτέλεσμα των συνομιλιών ανακαλούν την προηγούμενη απόφαση αναγνώριση με το όνομα ''Μακεδονία'', υιοθετώντας την ονομασία FYROM, όπως αυτή είναι διεθνώς κατοχυρωμένη στα πλαίσια του ΟΗΕ.
- Οι ΗΠΑ μπορούν να θέσουν δημόσια και πιεστικά ως χρονικό όριο ολοκλήρωσης των συνομιλιών, την ημερομηνία της Συνόδου του ΝΑΤΟ (19-20/11.) στη Λισσαβώνα. Ανεξάρτητα από την τήρηση του σχετικού χρονοδιαγράμματος, η πλευρά των Σκοπίων, πέραν της ουσιαστικής πίεσης, θα βρίσκεται πλέον διαρκώς και υπό χρονική πίεση
- Οι χώρες της Ε.Ε., που έχουν αναγνωρίσει το κράτος των Σκοπίων με το όνομα ''Μακεδονία'', μπορούν να πράξουν ανάλογα, να πάρουν, δηλαδή, ανάλογες αποφάσεις ανάκλησης και να ασκήσουν χρονική πίεση σε συνδιασμό με την επικείμενη Σύνοδο των αρχηγών της Ε.Ε. τον Δεκέμβριο.
3. Σε κάθε περίπτωση, μία τέτοια απόφαση (και σε τελική ανάλυση θα αρκούσε, σε πρώτη φάση, μια τέτοια απόφαση και μόνο από τις ΗΠΑ, λόγω της επιρροής και της απήχησης της), -δηλαδή, ανάκλησης της ονομασίας ''Μακεδονία'', επιστροφή στο FYRΟΜ και υιοθέτησης ως μόνου νέου ονόματος εκείνου που θα δόσει η διαπραγμάτευση-, αλλάζει άρδην το τοπίο των διαπραγματεύσεων, δημιουργεί νέα σημαντικά δεδομένα και μετατοπίζει καθοριστικά τους συσχετισμούς υπέρ των ρεαλιστικών ελληνικών θέσεων (κι όχι μόνο στο ζήτημα των Σκοπίων, αλλά γενικότερα, δίνοντας ένα μήνυμα ισχύος της ελληνικής παρουσίας).
Ο υπουργός Άμυνας των Σκοπίων αντιλαμβανόμενος τη δεινή θέση της κυβέρνησής του (στην παρούσα συγκυρία) και θέλοντας μία επιτυχία -έστω και μισή, έστω και κολοβή- έφτασε σε σημείο, στις 5/10., να πει ότι : ''η χώρα του θα μπορούσε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με την προσωρινή της ονομασία'', την οποία δεν κατονόμασε, δεν εκφώνησε, αλλά όλοι γνωρίζουν, δηλαδή FYROM. H απόφαση των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, κάλλιστα μετά απ΄αυτή τη δήλωση του Υπουργού Άμυνας των Σκοπίων θα μπορούσε να ήταν : " ΟΚ ! Σας αποκαλούμε, λοιπόν, με το προσωρινό σας όνομα, FYROM, αφού το προτείνετε κιόλας, και όταν συμφωνήσετε με την Ελλάδα για το οριστικό σας όνομα, θα σας αποκαλούμε με ό,τι συμφωνήσετε και θα κάνουμε τότε αποδεκτό και το αίτημα ένταξης σας !''.
Η χώρα μας έχει αυτή την περίοδο, παρά τα άλλα μεγάλα της προβλήματα, μιά θετική συγκυρία, αυτή η κίνηση στρατηγικής μπορεί να της αποδόσει σημαντικά...
Χρειάζεται σχέδιο, αποφασιστικότητα, στόχευση, κινητοποίηση δυνάμεων και πύκνωση της διπλωματικής δράσης.
Θεσσαλονίκη, 6 Οκτωβρίου 2010
Για να μην μακρηγορώ, η θέση μου, -θέση στρατηγικής κίνησης στη παρούσα
φάση-, για το πρόβλημα, περιληπτικά είναι :
1. Η τρέχουσα συγκυρία, παρά την εικόνα επιφανειακής ύφεσης, είναι ευνοϊκή για τις ελληνικές θέσεις και τη ρύθμιση του ζητήματος, για τους παρακάτω λόγους :
(α). Τα Σκόπια ζητούν κάτι ζωτικό για το μέλλον τους (ένταξη στο ΝΑΤΟ και έναρξη διαπραγματευτικών διαδικασιών για την Ε.Ε.), για να το πετύχουν πρέπει να δόσουν (στη διαπραγμάτευση) επίσης κάτι σημαντικό.
(β). Η ελληνική πλευρά τον τελευταίο χρόνο έχει κερδίσει πόντους και έχει διαμορφώσει ένα προφίλ καλού και αξιόπιστου διαπραγματευτή, ''δυτικών προδιαγραφών''.
(γ). Η αμερικανική πλευρά, -διοίκηση Ομπάμα-, έχει μετατοπίσει σχετικά το κέντρο βάρος προς τις ελληνικές θέσεις.
(δ). Οι σαράντα (40) επόμενες μέρες είναι η κρίσιμη περίοδος, αν αυτή περάσει αναξιοποίητη, η επόμενη είναι άγνωστο και αβέβαιο αν θα μας βρεί σε παρόμοια σχετικά καλή διαπραγματευτική κατάσταση.
2. Οι κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να στραφούν και να κλιμακωθούν προς τις δύο (τρεις) μεγάλες δυνάμεις ΗΠΑ, Ρωσία (και την Κίνα). Στόχος μας : οι δυνάμεις αυτές για να διευκολύνουν επί της ουσίας και να ωθήσουν επιταχυντικά τις σχετικές συνομιλίες για την πραγματική κατάληξη τους και την οριστική εξεύρεση λύσης να αποφασίσουν και να καταστήσουν σαφές προς τα Σκόπια (και διεθνώς) τα παρακάτω:
- Οι δύο (oι τρείς) χώρες, -η κάθε μία, φυσικά, με την αυτονομία απόφασης και έκφρασης της (και όποιες άλλες,ακολούθως ή παραλλήλως)-, αποδεχόμενες ως μόνη αποτελεσματική διαδικασία αυτή των διμερών συνομιλιών υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και με στόχο την ενίσχυση και επιτάχυνση της, αλλά κυρίως επειδή θέλουν να καταστήσουν προς κάθε κατεύθυνση ξεκάθαρο ότι το μόνο ισχυρό και αδιαμφισβήτητο όνομα για το κράτος των Σκοπίων είναι αυτό που θα προκύψει ως αποτέλεσμα των συνομιλιών ανακαλούν την προηγούμενη απόφαση αναγνώριση με το όνομα ''Μακεδονία'', υιοθετώντας την ονομασία FYROM, όπως αυτή είναι διεθνώς κατοχυρωμένη στα πλαίσια του ΟΗΕ.
- Οι ΗΠΑ μπορούν να θέσουν δημόσια και πιεστικά ως χρονικό όριο ολοκλήρωσης των συνομιλιών, την ημερομηνία της Συνόδου του ΝΑΤΟ (19-20/11.) στη Λισσαβώνα. Ανεξάρτητα από την τήρηση του σχετικού χρονοδιαγράμματος, η πλευρά των Σκοπίων, πέραν της ουσιαστικής πίεσης, θα βρίσκεται πλέον διαρκώς και υπό χρονική πίεση
- Οι χώρες της Ε.Ε., που έχουν αναγνωρίσει το κράτος των Σκοπίων με το όνομα ''Μακεδονία'', μπορούν να πράξουν ανάλογα, να πάρουν, δηλαδή, ανάλογες αποφάσεις ανάκλησης και να ασκήσουν χρονική πίεση σε συνδιασμό με την επικείμενη Σύνοδο των αρχηγών της Ε.Ε. τον Δεκέμβριο.
3. Σε κάθε περίπτωση, μία τέτοια απόφαση (και σε τελική ανάλυση θα αρκούσε, σε πρώτη φάση, μια τέτοια απόφαση και μόνο από τις ΗΠΑ, λόγω της επιρροής και της απήχησης της), -δηλαδή, ανάκλησης της ονομασίας ''Μακεδονία'', επιστροφή στο FYRΟΜ και υιοθέτησης ως μόνου νέου ονόματος εκείνου που θα δόσει η διαπραγμάτευση-, αλλάζει άρδην το τοπίο των διαπραγματεύσεων, δημιουργεί νέα σημαντικά δεδομένα και μετατοπίζει καθοριστικά τους συσχετισμούς υπέρ των ρεαλιστικών ελληνικών θέσεων (κι όχι μόνο στο ζήτημα των Σκοπίων, αλλά γενικότερα, δίνοντας ένα μήνυμα ισχύος της ελληνικής παρουσίας).
Ο υπουργός Άμυνας των Σκοπίων αντιλαμβανόμενος τη δεινή θέση της κυβέρνησής του (στην παρούσα συγκυρία) και θέλοντας μία επιτυχία -έστω και μισή, έστω και κολοβή- έφτασε σε σημείο, στις 5/10., να πει ότι : ''η χώρα του θα μπορούσε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με την προσωρινή της ονομασία'', την οποία δεν κατονόμασε, δεν εκφώνησε, αλλά όλοι γνωρίζουν, δηλαδή FYROM. H απόφαση των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, κάλλιστα μετά απ΄αυτή τη δήλωση του Υπουργού Άμυνας των Σκοπίων θα μπορούσε να ήταν : " ΟΚ ! Σας αποκαλούμε, λοιπόν, με το προσωρινό σας όνομα, FYROM, αφού το προτείνετε κιόλας, και όταν συμφωνήσετε με την Ελλάδα για το οριστικό σας όνομα, θα σας αποκαλούμε με ό,τι συμφωνήσετε και θα κάνουμε τότε αποδεκτό και το αίτημα ένταξης σας !''.
Η χώρα μας έχει αυτή την περίοδο, παρά τα άλλα μεγάλα της προβλήματα, μιά θετική συγκυρία, αυτή η κίνηση στρατηγικής μπορεί να της αποδόσει σημαντικά...
Χρειάζεται σχέδιο, αποφασιστικότητα, στόχευση, κινητοποίηση δυνάμεων και πύκνωση της διπλωματικής δράσης.
Θεσσαλονίκη, 6 Οκτωβρίου 2010
Friday, June 18, 2010
Η''κοινωνία των πολιτών'', η Νεολαία ΠΑΣΟΚ, ο ''Καλλικράτης''
Η''κοινωνία των πολιτών'', η Νεολαία ΠΑΣΟΚ, ο ''Καλλικράτης''.
1. H ''κοινωνία των πολιτών'' ως έννοια, την εισήγαγε και την εννόησε με συγκεκριμένο τρόπο, κατά κύριο λόγο, ο Α.Γκράμσι. Δεν ήταν -και δεν είναι κενή περιεχομένου.Άλλο, τώρα, πως, απο ποιούς και για ποιούς σκοπούς χρησιμοποιείται.Πρέπει να εννοείται : ως η κοινωνία των ενεργών πολιτών, η συμμετέχουσα κοινωνική βάση, τα κοινωνικά ρεύματα δημοκρατικής διεκδίκησης και παρέμβασης. Η έννοια αυτή, από τον ίδιο τον Α.Γκράμσι χρησιμοποιήθηκε και σε αντιδιαστολή με την ''πολιτική κοινωνία''. Εννοώντας το χώρο των αντιπροσωπευτικών θεσμών της κοινοβουλευτικής (αστικής ) δημοκρατίας και το πολιτικό προσωπικό που εμπλέκεται στο χώρο αυτό (συνώνυμη είναι η σημερινή έννοια : πολιτικό σύστημα, μολονότι, όταν ο Α.Γκράμσι χρησιμοποιούσε την έννοια αυτή -''πολιτικό σύστημα''- έδινε έμφαση στο σκέλος ''σύστημα'', δηλαδή στο δομημένο σύστημα κυριαρχίας ). H υποστήριξη -του προς την κοινωνία των πολιτών ήταν σαφής, σταθερή, διαχρονική, συνυφασμένη με την κεντρική θέση του για την ανάπτυξη του κινήματος των εργαζομένων. Mεταξύ του κινήματος των εργαζομένων (=ταξικό κίνημα) και του κινήματος της ''κοινωνίας των πολιτών'' (=συμμετοχικό/παρεμβατικό κίνημα), σήμερα, δεν υπάρχει αλληλοσυσχέτιση. Ο Α.Γκράμσι έβλεπε και προωθούσε τη βαθειά συσχέτισή τους. Συνεπής στη θεώρησή του ότι η πιό συνεπής ταξική, αλλά και δημοκρατική δύναμη είναι η εργατική τάξη, ο δε αγώνας της ήταν συνολικός, για μια νέα κοινωνία.
2. Υπάρχει, σήμερα, ένα τεράστιο θεωρητικό και στρατηγικό έλλειμα για όλα αυτά. Οι αναφορές και ο λόγος είναι επιφανειακός, ρηχός, α-φόρτιστος. Να θυμόμαστε : "χωρίς επαναστατική θεωρία ΔΕΝ υπάρχει επαναστατικό κίνημα''. Η ανάγκη θεωρητικής επαναθεμελείωσης, προγραμματικής επάρκειας και κινηματικής εκδίπλωσης αποτελούν μείζονες προτεραιότητες, ιδαίτερα στην παρούσα περίοδο της πρωτόγνωρης κρίσης και της παράλογης εκθεμελίωσης.
3. Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ πρέπει δραστικά και άμεσα να αρνηθεί και να ξεπεράσει παγιωμένα κακέκτυπα, μηχανισμούς ίντριγκας και εξουσιαστικής νομής, αφυδατωμένα πρόσωπα με δήθεν καθοδηγητικό ρόλο. Όμως, η αναγκαία εσωτερική (κάθετη και οριζόντια) ''πολιτιστική επανάσταση'' πρέπει να συνοδευθεί, να συνδιασθεί, να εδρασθεί στη σχέση της με τη νεολαία (τις ανάγκες της, τις ανησυχίες της, τις αναζητήσεις της , τον προβληματισμό της). Καμία, εξ άλλου, ''επανάσταση'' δεν είναι -και δεν ολοκληρώνεται- σε επί μέρους σύνολα, παρά μόνο σ΄όλο το εύρος και σ΄ολα τα επίπεδα της ταξικής διαπάλης. Η πρωτοποριακή συμμετοχή της Ν.ΠΑΣΟΚ στις διεργασίες της κοινωνικής βάσης της νεολαίας (ανάγκες, διεκδικήσεις και κατεύθυνση) θέτει την ίδια τη Ν.ΠΑΣΟΚ μπροστά στο επείγον και ζωτικό καθήκον της διαμόρφωσης της πολιτικής της και της πραγματικής της φυσιογνωμίας. Πέρα απ΄τα κενά, ανούσια και τετριμένα των γραφειοκρατών, των παραγοντίσκων και των αυλικών...
4. Ο ''Καλλικράτης'' δεν είναι από μόνος του ευκαιρία, όπως και καμία νομική/θεσμική ρύθμιση. Σκεφθείτε μόνο, επ΄αυτού, το εξής : κανένα από τα υφιστάμενα συντάγματα δεν έχει τόσο και τέτοιο βαθύ και διαχρονικό δημοκρατικό περιεχόμενο, όσο εκείνο των Η.Π.Α., οι ΗΠΑ όμως -και ο ρόλος της- είναι αυτή που ξέρουμε όλοι...
Μόνο η πολιτική, ως κινούσα δύναμη (=συσχετισμοί), ως όραμα και πρόγραμμα, ως οργανωνένη δύναμη και συνειδητοποιημένα στελέχη είνα αυτή που ζωογονεί τους θεσμούς, δημιουργεί αποτελέσματα, διαμορφώνει εξελίξεις και δίνει την προοπτική.
1. H ''κοινωνία των πολιτών'' ως έννοια, την εισήγαγε και την εννόησε με συγκεκριμένο τρόπο, κατά κύριο λόγο, ο Α.Γκράμσι. Δεν ήταν -και δεν είναι κενή περιεχομένου.Άλλο, τώρα, πως, απο ποιούς και για ποιούς σκοπούς χρησιμοποιείται.Πρέπει να εννοείται : ως η κοινωνία των ενεργών πολιτών, η συμμετέχουσα κοινωνική βάση, τα κοινωνικά ρεύματα δημοκρατικής διεκδίκησης και παρέμβασης. Η έννοια αυτή, από τον ίδιο τον Α.Γκράμσι χρησιμοποιήθηκε και σε αντιδιαστολή με την ''πολιτική κοινωνία''. Εννοώντας το χώρο των αντιπροσωπευτικών θεσμών της κοινοβουλευτικής (αστικής ) δημοκρατίας και το πολιτικό προσωπικό που εμπλέκεται στο χώρο αυτό (συνώνυμη είναι η σημερινή έννοια : πολιτικό σύστημα, μολονότι, όταν ο Α.Γκράμσι χρησιμοποιούσε την έννοια αυτή -''πολιτικό σύστημα''- έδινε έμφαση στο σκέλος ''σύστημα'', δηλαδή στο δομημένο σύστημα κυριαρχίας ). H υποστήριξη -του προς την κοινωνία των πολιτών ήταν σαφής, σταθερή, διαχρονική, συνυφασμένη με την κεντρική θέση του για την ανάπτυξη του κινήματος των εργαζομένων. Mεταξύ του κινήματος των εργαζομένων (=ταξικό κίνημα) και του κινήματος της ''κοινωνίας των πολιτών'' (=συμμετοχικό/παρεμβατικό κίνημα), σήμερα, δεν υπάρχει αλληλοσυσχέτιση. Ο Α.Γκράμσι έβλεπε και προωθούσε τη βαθειά συσχέτισή τους. Συνεπής στη θεώρησή του ότι η πιό συνεπής ταξική, αλλά και δημοκρατική δύναμη είναι η εργατική τάξη, ο δε αγώνας της ήταν συνολικός, για μια νέα κοινωνία.
2. Υπάρχει, σήμερα, ένα τεράστιο θεωρητικό και στρατηγικό έλλειμα για όλα αυτά. Οι αναφορές και ο λόγος είναι επιφανειακός, ρηχός, α-φόρτιστος. Να θυμόμαστε : "χωρίς επαναστατική θεωρία ΔΕΝ υπάρχει επαναστατικό κίνημα''. Η ανάγκη θεωρητικής επαναθεμελείωσης, προγραμματικής επάρκειας και κινηματικής εκδίπλωσης αποτελούν μείζονες προτεραιότητες, ιδαίτερα στην παρούσα περίοδο της πρωτόγνωρης κρίσης και της παράλογης εκθεμελίωσης.
3. Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ πρέπει δραστικά και άμεσα να αρνηθεί και να ξεπεράσει παγιωμένα κακέκτυπα, μηχανισμούς ίντριγκας και εξουσιαστικής νομής, αφυδατωμένα πρόσωπα με δήθεν καθοδηγητικό ρόλο. Όμως, η αναγκαία εσωτερική (κάθετη και οριζόντια) ''πολιτιστική επανάσταση'' πρέπει να συνοδευθεί, να συνδιασθεί, να εδρασθεί στη σχέση της με τη νεολαία (τις ανάγκες της, τις ανησυχίες της, τις αναζητήσεις της , τον προβληματισμό της). Καμία, εξ άλλου, ''επανάσταση'' δεν είναι -και δεν ολοκληρώνεται- σε επί μέρους σύνολα, παρά μόνο σ΄όλο το εύρος και σ΄ολα τα επίπεδα της ταξικής διαπάλης. Η πρωτοποριακή συμμετοχή της Ν.ΠΑΣΟΚ στις διεργασίες της κοινωνικής βάσης της νεολαίας (ανάγκες, διεκδικήσεις και κατεύθυνση) θέτει την ίδια τη Ν.ΠΑΣΟΚ μπροστά στο επείγον και ζωτικό καθήκον της διαμόρφωσης της πολιτικής της και της πραγματικής της φυσιογνωμίας. Πέρα απ΄τα κενά, ανούσια και τετριμένα των γραφειοκρατών, των παραγοντίσκων και των αυλικών...
4. Ο ''Καλλικράτης'' δεν είναι από μόνος του ευκαιρία, όπως και καμία νομική/θεσμική ρύθμιση. Σκεφθείτε μόνο, επ΄αυτού, το εξής : κανένα από τα υφιστάμενα συντάγματα δεν έχει τόσο και τέτοιο βαθύ και διαχρονικό δημοκρατικό περιεχόμενο, όσο εκείνο των Η.Π.Α., οι ΗΠΑ όμως -και ο ρόλος της- είναι αυτή που ξέρουμε όλοι...
Μόνο η πολιτική, ως κινούσα δύναμη (=συσχετισμοί), ως όραμα και πρόγραμμα, ως οργανωνένη δύναμη και συνειδητοποιημένα στελέχη είνα αυτή που ζωογονεί τους θεσμούς, δημιουργεί αποτελέσματα, διαμορφώνει εξελίξεις και δίνει την προοπτική.
Tuesday, June 8, 2010
Επισημάνσεις μετά τα αιματηρά γεγονότα...
Θα πω κάτι που θα ακουστεί, ίσως, παράξενα, και θα κινείται σε διαφορετικό ''μήκος κύματος'' από το κλίμα που διατρέχει τις σημειώσεις στο FB και στα BLOGS.
1. Η ανθρωπιστική αλληλεγγύη προς την αποκλεισμένη και στραγγαλισμένη Γάζα πρέπει να συνεχισθεί. Κάθε προσπάθεια προς αυτη την κατεύθυνση πρέπει να έχει τη υποστήριξή μας, την υποστήριξη κάθε σκετπόμενου και ευιασθητοποιημένου ανθρώπου. Επίσης, συντονισμένη πρέπει να είναι η αντίδραση μας απέναντι σε κάθε ενέργεια βίας και αιματηρής καταστολής (τώρα, αλλά και σε κάθε παρόμοια περίπτωση).
2. Το παλαιστινιακό, -κι επομένως και η λύση του (η στρατηγική του και ο αγώνας μας -αγώνας των παλαιστινίων, αλλά και των δυνάμεων υποστήριξής τους )-, δεν είναι θέμα ανθρωπιστικής βοήθειας (παρά την αναγκαία αυτή διάσταση του). Το Παλαιστινιακό είναι θέμα δημιουργίας, οργάνωσης και διοίκησης αυτόνομου κράτους. Μετασχηματισμού του παλαιστινιακού έθνους σε κράτος-έθνος (με τους απαραίτητους βασικούς προσδιορισμούς αυτή της διττής οντότητας : γεωγραφικά όρια, γλώσσα, κρατική διοίκηση,οργάνωση μονάδων (στρατός/αστυνομία) και υπηρεσιών και άσκηση πολιτικών προς τους πολίτες του).
3. Μετά τον Γιάσερ Αραφάτ, αυτές οι σημαντικές και στέρεες κατευθύνσεις έχασαν έδαφος και σε επίπεδο ασκούμενης πολιτικής, και σε επίπεδο οράματος και σε επίπεδο ενότητας των δυνάμεων πάνω σ΄ενα πρόγραμμα βιώσιμης προοπτικής για τον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό. Επείγουσα προτεραιότητα είναι ακριβώς όλα αυτά. Με σημείο - κλειδί την υπέρβαση του εσωτερικού τεμαχισμού και την επανασυσπείρωση του αγωνιζόμενου παλαιστινιακού λαού. Οι ποικίλες φράξιες και οι μηχανισμοί εξωτερικών επιρροών πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε μια τέτοια νέα,υγιή και ελπιδοφόρα κατάσταση.
5. Η Τουρκία εννοεί -και θέλει να επιβάλλει- τον εαυτό της ως καθοριστικό ''παίκτη'' στην ευρύτερη περιοχή. Την ίδια στιγμή που έχει σημαντικές πολεμικές και άλλες συμφωνίες με το Ισραήλ, εμφανίζεται και ως υπέρμαχος των παλαιστινίων και των ανθρώπινων διακαιωμάτων. Η καταδική του Ισραήλ για την αιματηρή επέμβαση στον ''στολίσκο της ελευθερίας'' (με νεκρούς τούρκους ακτιβιστές) δεν αποτελεί ιστορική αθώωση της αντίστοιχης αιματηρής πολιτικής που εφάρμοσε και εφαρμόζει το καθεστώς της Τουρκίας απέναντι στους λαούς και τα δικαιώματα των ανθρώπων (γενοκτονία Ποντιακού Ελληνισμού, Αρμενίων, καταστολή απελευθερωτικού αγώνα των Κούρδων, καταστολή των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, ασφυξία Οικ. Πατριαρχείου, αρπαγή και δήμευση περιουσιών και πνευματικών ιδρυμάτων, καταστρατήγηση δημοκρατικών δικαιωμάτων κλπ, κλπ). Η Τουρκία είναι ικανή να ''κτίσει'' πάνω στο αίμα των παλαιστινίων και των ακτιβιστών της αλληλεγγύης το δικό της νέο ''ιμπέριουμ'' στην περιοχή.
6. Η συνεχής, σταθερή και ολόπλευρη πίεση πάνω στο Ισραήλ δεν μπορεί να συνοδεύεται με την ανοχή και αποδοχή νεου περιφεριακού επικυρίαρχου στην περιοχή με δηλωμένους, μαλιστα, τους στόχους του απεναντι στην ελληνική εθνική κυριαρχία, αλλά και απένατι στους λαούς της περιοχής...
7. Ο διεθνισμός και ο δημοκρατικός πατριωτισμός δεν είναι έννοιες (και πολιτικές) αλληλοαποκλειόμενες. Αλλά, έννοιες (και πολιτικές) αλληλένδετες, αλληλοσυμλπηρούμενες. Ακόμα, περισσότερο, δημοκρατικός πατριωτισμός, διεθνισμός (για την ακρίβεια, ένας νέος διεθνισμός), και σοσιαλισμός (με την πραγματική του έννοια, της κοινωνικής χειραφέτησης και απελευθέρωσης) αποτελούν έννοιες (και μεγάλες πολιτικές) με αλληλουχία, αλληλοσύνδεση.
1. Η ανθρωπιστική αλληλεγγύη προς την αποκλεισμένη και στραγγαλισμένη Γάζα πρέπει να συνεχισθεί. Κάθε προσπάθεια προς αυτη την κατεύθυνση πρέπει να έχει τη υποστήριξή μας, την υποστήριξη κάθε σκετπόμενου και ευιασθητοποιημένου ανθρώπου. Επίσης, συντονισμένη πρέπει να είναι η αντίδραση μας απέναντι σε κάθε ενέργεια βίας και αιματηρής καταστολής (τώρα, αλλά και σε κάθε παρόμοια περίπτωση).
2. Το παλαιστινιακό, -κι επομένως και η λύση του (η στρατηγική του και ο αγώνας μας -αγώνας των παλαιστινίων, αλλά και των δυνάμεων υποστήριξής τους )-, δεν είναι θέμα ανθρωπιστικής βοήθειας (παρά την αναγκαία αυτή διάσταση του). Το Παλαιστινιακό είναι θέμα δημιουργίας, οργάνωσης και διοίκησης αυτόνομου κράτους. Μετασχηματισμού του παλαιστινιακού έθνους σε κράτος-έθνος (με τους απαραίτητους βασικούς προσδιορισμούς αυτή της διττής οντότητας : γεωγραφικά όρια, γλώσσα, κρατική διοίκηση,οργάνωση μονάδων (στρατός/αστυνομία) και υπηρεσιών και άσκηση πολιτικών προς τους πολίτες του).
3. Μετά τον Γιάσερ Αραφάτ, αυτές οι σημαντικές και στέρεες κατευθύνσεις έχασαν έδαφος και σε επίπεδο ασκούμενης πολιτικής, και σε επίπεδο οράματος και σε επίπεδο ενότητας των δυνάμεων πάνω σ΄ενα πρόγραμμα βιώσιμης προοπτικής για τον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό. Επείγουσα προτεραιότητα είναι ακριβώς όλα αυτά. Με σημείο - κλειδί την υπέρβαση του εσωτερικού τεμαχισμού και την επανασυσπείρωση του αγωνιζόμενου παλαιστινιακού λαού. Οι ποικίλες φράξιες και οι μηχανισμοί εξωτερικών επιρροών πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε μια τέτοια νέα,υγιή και ελπιδοφόρα κατάσταση.
5. Η Τουρκία εννοεί -και θέλει να επιβάλλει- τον εαυτό της ως καθοριστικό ''παίκτη'' στην ευρύτερη περιοχή. Την ίδια στιγμή που έχει σημαντικές πολεμικές και άλλες συμφωνίες με το Ισραήλ, εμφανίζεται και ως υπέρμαχος των παλαιστινίων και των ανθρώπινων διακαιωμάτων. Η καταδική του Ισραήλ για την αιματηρή επέμβαση στον ''στολίσκο της ελευθερίας'' (με νεκρούς τούρκους ακτιβιστές) δεν αποτελεί ιστορική αθώωση της αντίστοιχης αιματηρής πολιτικής που εφάρμοσε και εφαρμόζει το καθεστώς της Τουρκίας απέναντι στους λαούς και τα δικαιώματα των ανθρώπων (γενοκτονία Ποντιακού Ελληνισμού, Αρμενίων, καταστολή απελευθερωτικού αγώνα των Κούρδων, καταστολή των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, ασφυξία Οικ. Πατριαρχείου, αρπαγή και δήμευση περιουσιών και πνευματικών ιδρυμάτων, καταστρατήγηση δημοκρατικών δικαιωμάτων κλπ, κλπ). Η Τουρκία είναι ικανή να ''κτίσει'' πάνω στο αίμα των παλαιστινίων και των ακτιβιστών της αλληλεγγύης το δικό της νέο ''ιμπέριουμ'' στην περιοχή.
6. Η συνεχής, σταθερή και ολόπλευρη πίεση πάνω στο Ισραήλ δεν μπορεί να συνοδεύεται με την ανοχή και αποδοχή νεου περιφεριακού επικυρίαρχου στην περιοχή με δηλωμένους, μαλιστα, τους στόχους του απεναντι στην ελληνική εθνική κυριαρχία, αλλά και απένατι στους λαούς της περιοχής...
7. Ο διεθνισμός και ο δημοκρατικός πατριωτισμός δεν είναι έννοιες (και πολιτικές) αλληλοαποκλειόμενες. Αλλά, έννοιες (και πολιτικές) αλληλένδετες, αλληλοσυμλπηρούμενες. Ακόμα, περισσότερο, δημοκρατικός πατριωτισμός, διεθνισμός (για την ακρίβεια, ένας νέος διεθνισμός), και σοσιαλισμός (με την πραγματική του έννοια, της κοινωνικής χειραφέτησης και απελευθέρωσης) αποτελούν έννοιες (και μεγάλες πολιτικές) με αλληλουχία, αλληλοσύνδεση.
Subscribe to:
Posts (Atom)
